" To moja ziemia i moi ludzie, nie wolno o nich zapominać!"

4 maja w Tiszaújváros odbyło się ostanie ziemskie pożegnanie zmarłej 26 kwietnia 2015r. po ciężkiej chorobie w wieku 74 lat Poros Andrásné z domu Stefán Jolán.

Przez szereg lat była oddaną orędowniczką spraw pamięci najstarszej polskiej wsi na Węgrzech - Derenku, miejsca, które było bardzo bliskie Jej sercu, skąd wywodziły się Jej korzenie rodzinne i tu się wychowywała. Jolika jak nikt inny rozumiała drenczanskie sprawy, na zawsze zapamiętała szum drenczańskich drzew, zapach powietrza i szczątki drenczańskiego języka - to ona była motorem powstania "Słownika gwarowego mieszkańców Derenku i ich potomków". To ona poszukiwała polskich krewnych i odnalazła ich na polskim Spiszu, odnawiała stare i nawiązywała nowe kontakty cieszyła się każdą wyłonioną z przeszłości odrobiną pamięci wsi przodków, była dumna, że powstał specjalny "derenkowski" terenowy oddział POKO, że doprowadzono do porządku runy starej szkoły i zorganizowano tam wystawę, że jest kaplica, tabliczki naznaczające miejsca dawnych domostw,że godnej formy doczekał się cmentarz, że na doroczne odpusty przychodzi coraz więcej ludzi.

O Derenku mówiła " to moja ziemia i moi ludzie, nie wolno o nich zapominać!". Pozostawiła po sobie spuściznę, której zaniedbać nie wolno, a czas pokaże na ile silna będzie szczypta owej wskrzeszanej przez Jolikę
polskiej, spisko-derenckiej tożsamości.

W swojej bogatej polonijnej działalności między innymi pełniła funkcję prezesa Związku Drenczan, a w minionej kadencji przewodniczącej SNP w Tiszaújváros, Samorządu Polskiego w woj. B-A-Z, oraz radnej Ogólnokrajowego Samorządu Polskiego na Węgrzech.Odznaczona była nagrodą "Za Zasługi dla Węgierskiej Polonii".

4 maja w Tiszaújváros Jolikę żegnała rodzina, bliscy, przyjaciele, potomkowie dawnych drenczan zarówno ci rozsiani po Węgrzech jak i ci z Polski.

Specjalny list na tę okazję wystosowała parlamentarna rzecznik narodowości polskiej, Ogólnokrajowy i Stołeczny Samorząd Polski, stowarzyszenia św. Wojciecha i Bema.

Joliko na długo pozostaniesz w naszej pamięci!

(BB.Szadai)