Magyarországi Lengyelség Múzeuma és Levéltára |
adres: 1102 Budapest, Állomás u. 10. |
telefon: + 36 1 / 260 8023 |
e-mail: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript. |
dyrektor: dr. Rémiás Tibor |
Muzeum i archiwum węgierskiej polonii
Od dawna marzeniem węgierskiej Polonii było stworzenie własnego muzeum i archiwum, wszak historia tejże Polonii i wogóle historia polsko-węgierskich powiązań jest prawie tak długa, jak historia narodu węgierskiego po jego osiedleniu się w Niecce Karpackiej. Ogromna ilość ważnych materiałów o wartości zarówno muzealnej jak i dokumentalnej do dziś jeszcze pozostają w rozproszeniu: zamknięte w szafach prywatnych mieszkań i magazynowych czeluściach muzeów oraz archiwów.
Muzeum i Archiwum Węgierskiej Polonii powstało w1998 roku i jest pierwszą instytucją węgierskiego środowiska polonijnego. Instytucja ta mogła zaistnieć i jest w stanie działać dzięki ustawie Parlamentu Węgierskiego „O prawach mniejszości narodowych i etnicznych" ( 1993), a także dzięki funduszom przeznaczonym przez Państwo Węgierskie na działalność instytucji mniejszościowych. Organem założycielskim i nadzorczym jest Ogólnokrajowy Samorząd Mniejszości Polskiej na Węgrzech, nadzór merytoryczny sprawowany jest przez Węgierskie Muzeum Narodowe w Budapeszcie.
Zbiory dotyczą dwóch kręgów tematycznych: historii węgierskiej Polonii oraz historii kontaktów polsko-węgierskich i węgiersko-polskich. Instytucja posiada w Budapeszcie wystawę stałą p.t. "Stulecia tradycji polskich na Węgrzech”, miejsce na wystawy czasowe oraz oddział archiwalny, specjalizujący się m.in. w gromadzeniu materiałów dotyczących organizacji polonijnych na Węgrzech. Instytucja posiada od 2003 m. filię: pod nazwą „Dom pamięci Dereniu" w polskiej wsi Andrástanya należącej do miejscowości Ládbesenyő w woj. Borsod-Abaúj-Zemplén. Wieś Derenk, jako polska wieś w ruinie, która powstała ok. 1717 r. na terenach, będących dziś częścią Parku Narodowego Aggtelek i została zlikwidowana w latach 19941-43 znajduje się od 2003 r. pod duchową opieką Ogólnokrajowego Samorządu Mniejszości Polskiej i jest symbolicznie drugą filią Muzeum.